Jan Kochanowski Tren I Wszytki płacze, wszytki łzy Heraklitowe I lamenty, i skargi Symonidowe, Wszytki troski na świecie, wszytki wzdychania I żale, i frasunki, i rąk łamania, Wszytki a wszytkie zaraz w dom sie mój noście, A mnie płakać mej wdzięcznej dziewki pomoście, Z którą mię niepobożna śmierć rozdzieliła I wszytkich moich pociech nagle zbawiła. Tak więc smok, upatrzywszy gniazdo kryjome, Słowiczki liche zbiera, a swe łakome Gardło pasie; tym czasem matka szczebiece Uboga, a na zbójcę co raz sie miece. Prózno, bo i na samę okrutnik zmierza, A ta nieboga ledwe umyka pirza. "Prózno płakać"-podobno drudzy rzeczecie. Cóż, przez Bóg żywy, nie jest prózno na świecie? Wszytko prózno;macamy, gdzie miękcej w rzeczy, A ono wszędy ciśnie; bład wiek człowieczy. Nie wiem, co lżej: czy w smutku jawnie żałować, Czyli sie z przyrodzeniem gwałtem mocować. 1. Przeczytaj pierwszych sześć wersów. Nazwij zastosowany w nich środek stylistyczny, określ, jaką funkcję pełni w całym utworze. 2. Wskaż trzy nne środki dtylistyczne, określ ich fukcję. 3. Przeanalizuj kompozycję utworu. Wyodrębnij i nazwij różniące się treścią części. 4. Zinterpretuj obraz smoka wybierając młode z gniazda. Oceń jego trafność w kontekście problematyki Trenu I. 5. Nazwij emocje i uczucia osoby mówiącej. Wskaż odpowiednie fragmenty utworu. 6. Zbadaj budowę wersyfikacyjną Trenu I. Oceń, czy budowa wpłyneła na spotęgowanie ekspresji utworu. Odpowiedź uzasadnij. 7. Wyjaśnij, o jakich rozterkach związanych ze śmiercią dziecka mowa jest w utworze. Proszę o pomoc. Daję naj :)