[7] cielesność nie byłaby zdolna do tak mocnego istnienia,gdyby sama z kolei nie była wypełniona inną substancją,psychiczną. Uchwytnym przejawem cudzej psychiki, wskazówką, że nakierowała się ona na nas, jest wzrok. Spotykając czyjś wzrok, bohaterowie Gombrowicza wiedzą, że zostali objęci cudzą świadomością, że stanowią przedmiot dla jakiegoś podmiotu, że zatem mogą i powinni podjąć wysiłek przeforsowania siebie jako osoby, że maja szanse stania się kimś. Żeby natomiast osłabić gęstość międzyosobowej przestrzeni zmniejszyć dystans, Józio musi wzrok cofnąć 7) O co toczy się gra z udziałem wzroku w prowadzonych przez ludzi „akcjach i interakcjach”(7. Akapit)?