Napisz opowiadanie o duchach.Proszę o pomoc

Zobacz to: Tym razem opowieść przeniesie nas w inne czasy, czyli do dziewiętnastego wieku.W niewielkim jak na owe czasy Londynie,w ślicznym domku mieszkała szcześliwa rodzina.Rodzice wraz z trzynastoletnią córką Adrianną.W każde wakacje cała rodzina wyjeżdżała do Danwelt, przytulnej wsi,gdzie mieli letni domek.Dziewczyna lubiła to miejsce, a zwłaszcza strych.Ogólnie mówiąc ulubionym zajęciem Adrianny było czytanie,słuchanie i opowiadanie strasznych opowieści o duchach i zmorach.Dziewczynka miała w danwelt przyjaciółkę,z którą zawsze godzinami przesiadywała na stryszku.Tuż przed wyjazdem na wakacje Adrianna przeczytała książke o duchach,bardzo jej się podobała ta lektura,a najbardziej fragment ,kiedy autor opisuje duchy, i tu przytoczę ten kawałek: "Duchy to twory ożywione ,lecz nieżywe.Zazwyczaj są przezroczyste ,ale widzimy ich rysy twarzy,które nierzadko są bardzo wyraźne.Oczy ich są pełne tajemnicy,są w kolorze srebra i wzrokiem mogą zabic nawet najpotężniejszego czarownika.Ich ciało otacza blada poświata, a w pobliżu ich odczuwamy otaczające nas zimno".Po przeczytaniu tego pomyślała,że skąd taka osoba może wiedzieć jak wyglądają duchy,czy naprawde widziała ducha i wie jak się czuje człowiek stojący koło tej postaci.I co to znaczy twór ożywiony,lecz nieżywy?Można by było zadawać na ten temat wiele pytań,ale czy wszystko musi byc odkryte?Kilka dni później rodzice i Adrianna wyjechali do Danwelt.Jak zwykle dziewczynka poszła do swojej przyjaciółki Sandry, no i razem poszły na stryszek.Tam zobaczyły coś, czego do tej pory niezauważały-trumnę.Stała niepozornie w rogu , była w czarnym kolorze, więc w ciemnym kącie nikt jej przedtem nie zauważył.-Otworzymy ją?-zapytała Adrianna, a Sandra przytakła głową.Obydwie dziewczynki podeszły do tajemniczej trumny i otworzyły ją razem.Zobaczyły przezroczyste dziecko ze srebrnymi oczami ,które cicho spytało: "chcecie się ze mną pobawić?".Zimno ogarnęło ciała przyjaciółek,w tej chwili Adrianna przypomniała sobie książke , w której przeczytała charakterystyke duchów.Niestety,było już za późno,duch tego dziecka spojrzał im w oczy.Po jakimś czasie Adrianna obudziła się,ale była w jakimś dziwnym miejscu.Było ciemno i ciasno, a dookoła unosiła się wilgotna woń ziemi.bardzo dziwne było to, że usłyszała płacz swoich bliskich,słowa księdza, a niewiedziała ,dlaczego oni tak się zachowują.Wreszcie zrozumiała.Ona niezyje,teraz jest duchem,po czym przypomniała sobie słowa przeczytane w książce o duchach"Oczy ich są pełne tajemnicy,są w kolorze srebra i zwrokiem mogą zabić nawet najpotężniejszego czarownika"....