Napisz sprawozdanie lektur: -"Balladyna" -"Antygona" -"Krzyżacy" -"Zemsta" -"Mały Książę" -"Syzyfowe prace" -"Pan Tadeusz" -"Siłaczka" -"Stary człowiek i morze" -"Kamienie na szaniec" -"Latarnik" Im więcej zdołacie napisać, tym lepiej... Pomóżcie chociaż z jednym , proszę bardzo, na jutro. ;(

Sprawozdanie z lektury "Kamienie na szaniec" Autorem książki pt. „Kamienie na szaniec” jest Aleksander Kamiński. Żył w latach okupacji, podczas której miał duży kontakt z młodzieżą. Książka powstała w Warszawie. Pierwszy nakład wydrukowano w 1942 r. Było to wydanie konspiracyjne. W tej wersji książki nie była jeszcze opisana śmierć „Zośki”. Problemami opisanymi w tej książce są: patriotyzm, samokształcenie się, praca nad sobą, samokształcenie się, praca nad sobą, zachęta do walki, autorytety w postaci zwykłych chłopców warszawskich. Inspiracją do napisania tego utworu była chęć ukazania obrazu okupowanej Warszawy. Kamiński wykorzystał do tego pamiętnik „Zośki” oraz wspomnienia związane z Akcją pod Arsenałem. Moim zdaniem powieść jest bardzo ciekawa. Wzbogaca nas w wiedzę z zakresu II wojny światowej. Książka została napisana w formie dokumentu opartego na faktach. Ukazuje przeżycia zwykłych ludzi. Także walkę ze swoimi przeciwnościami podczas okupacji (np. problem zabijania). Tematem utworu jest dorastanie młodzieży i kształtowanie ich charakteru oraz osobowości w czasie II wojny światowej. Uważam, że książka została napisana w przystępny sposób. Ciekawym, prostym językiem. Myślę, że dokument doskonale opisuje chłopców, którzy są godni naśladowania. Przybliża obraz społeczeństwa w czasie okupacji. Ukazuje nam, jak młodzi ludzie radzili sobie w tych trudnych latach konspiracji, walki z okupantem. Uważam, że tą książkę, będę najlepiej wspominała ze wszystkich przeczytanych lektur szkolnych.

Lektura pt "Syzyfowe Prace" Stefana Żeromskiego to powiesc historyczna z elementami autobiograficznymi, ktora odzwierciedlala proces rusyfikacji mlodziezy polskiej oraz ukazuje upor, mestwo i wytrwalosc w tym okresiee i jej walke z rusyfikacja. Problematyka utworu jest obraz szkoly rosyjskiej w Polsce, metody jej rusyfikacji oraz walka mlodziezy polskiej z rusyfikacja. Glownym bohaterem jest Marcin Borowicz, ktoremu pisarz poswiecil najwiecej czasu i miejsca. Jednym z wazniejszych bohaterow jest Andrzej Radek autor i jemu poswiecil rowniez wiele uwagi. Syzyfowe prace to przede wszystkim powiesc o modziezy i szkole.Jest tu przeciez obraz szkoki wiejskiej, w ktorej poczatkowo pobiera nauke Borowicz. I jest opisana nieatwa droga do nauki Radka, ktorym opiekuje sie korepetytor Antoni Pauszkiewicz. I wreszcie naajdokladniej obraz owczesnej szkoly sredniej. Zeromski zaludni soja powiesc mnostwem postaci uczniow i nauczycieli. A kazda z nich jest ukazana w sposob wyrazisty. Dzieje i dojzewanie mlodych bohaterow, sama szkole i nauczycieli autor przedstawil w sposob reaistyczny zgodny z prawda historyczna. Wiele uwagi poswiecil ksztaltowaniu sie swiadomosci poglebiajacej sie w walce z naciskami wynarodowienia, ktore nie przynosza oczekiwanych rezultatow. Okazuja sie daremne. Jest to ksiazka o narodzinach uczuc, o pierwszej milosci, jaka przezywa Borowicz. Scena spotkania Marcina z Biruta jest jednym z najpiekniejszych fragmetow ksiazki. Niepadaja w tym wyznaniu milosci obojga bohaterow slowa. To powiesc o domu rodzinnym, o milosci do nauki. W zakonczeniu jest scena , ktora jednoczy obu bohaterow. Scena ta jest wazna bo odsania poglady narodowo-spoleczne. Borowicz, zalamany wyjazdem ukochanej Biruty, w uscisku reki Radka odzyskuje wiare i sens zycia. Mozna wiec powiedziec, ze Syzyfowe Prace to powiesc o polskosci, o jej sie i prawdzie. Zew poskosci ma moc, ktora trwa ok wiekow, jest on mam po prostu potrzebny na drodze historycznej., i to jest moze wlasnie najwiekszy urok tej ksiazki.

Krzyżacy Przeczytałam już wiele lektur i wszystkie wywarły na mnie wielkie wrażenie. Jednak książka pt. "Krzyżacy" H. Sienkiewicza po prostu zafascynowała mnie. W powieści tej występują zarówno postacie historyczne (prawdziwe), jak i fikcyjne (zmyślone). Według mnie, ważną rolę w "Krzyżakach" odegrali wspaniali bohaterowie: Zbyszko i Maćko z Bogdańca, Danusia, Jagienka i Jurand. To właśnie oni sprawili,że tę powieść czyta się z zainteresowaniem. Cała fabuła obejmuje bitwę pod Grunwaldem, a także dzieje małżeństwa Zbyszka z Jagienką. Akcja w "Krzyżakach" jest wartka. Czytając tę książkę, można się przenieść w inny świat - świat średniowiecznych rycerzy, książąt i pięknych panien. Jednak wadą "Krzyżaków" jest to, że występowały momenty, w których można się było zanudzić i trudno było przez nie przebrnąć, np. na początku powieści Maćko i Zbyszko siedzą w gospodzie i opowiadają o swoich przygodach osobom siedzącym obok. Sienkiewicz wspaniale wykazał w swej powieści okrucieństwo, dwulicowośc i obłudę Krzyzaków. Dzięki temu, że przeczytałam tę książkę dowiedziałam się, jacy naprawdę byli zakonnicy. To wspaniała powieść, która podpowiada nam, jakim być i co trzeba robić, aby stać się człowiekiem prawym i dobrym, tak jak średniowieczni rycerze. Poza tym "wciąga" czytelnika i pozwala mu wyobrazić sobie przygody, które przeżywali bohaterowie "Krzyżaków".

Mały Książę Głównym bohaterem książki Antonine'a de Saint - Exupery'ego jest Mały Książę. To kilkuletni chłopiec zamieszkujący obcą planetę razem z różą. Miała ona skłonności do narzekania, więc nieszczęśliwy bohater postanowił ją opuścić. Wylądował on na planecie zamieszkałej przez samotnego króla, potem trafił do podróżnika, pijaka, bankiera, latarnika i geografa. Z każdym z nich przeprowadził rozmowę i wyciągnął wnioski. Wreszcie dotarł na Ziemię. Na pustyni Sahara poznał żmiję, która zaoferowała mu pomoc, gdyby zechciał wrócić do domu. W poszukiwaniu ludzi bohater udał się w dalszą drogę. Spotkał na niej lisa, który wytłumaczył mu istotę przyjaźni. Trafił także do ogrodu pełnego róż i chodź każda z nich była piękna zrozumiał on wyjątkowość tej jedynej, którą pozostawił bez opieki. Pierwsza spotkaną osobą był pochłonięty swą praca zwrotniczy. Jego postawa postanowiła bohaterowi zrozumieć wspaniałość dziecięcego sposobu patrzenia na świat. Potem Książe spotkał Kupca, którego pigułki zaspakajające potrzeby wzbudziły sprzeciw. Jedynym rozsądnym człowiekiem w oczach księcia okazał się pilot. Bohater poprosił go o narysowanie baranka. Pilot nakreślił na kartce pudełko, a baranka pozostawił dziełem wyobraźni. Wykazał się w ten sposób dziecięcą wrażliwością i sposobem patrzenia na świat. Nowy przyjaciel pomógł także przybyszowi uświadomić sobie miłość do róży, która skłoniła go do powrotu. W przeniesieniu na odległą planetę pomogło bohaterowi ukąszenie żmii. W momencie śmierci chłopiec powiedział tylko, że zbyt ciężkie ciało zostawia na ziemi, a bogatszy w doświadczenia wrócił duchem do ukochanej róży, by otoczyć ją opieką i wieść razem z nią szczęśliwe życie. Właśnie tam było bowiem jego miejsce, a pobyt na Ziemi stał się drogą do poznania najważniejszych wartości i szkołą najpiękniejszych uczuć. To niezwykła książka, która swą treścią i przesłaniem urzeka dzieci i dorosłych. Wprowadza ona każdego w baśniowy świat dziecięcej wyobraźni, pełen symboli, marzeń i życiowych wartości.

Siłaczka Ostatnio przeczytaną przeze mnie książką jest nowela „Siłaczka”. Napisał ją Stefan Żeromski żyjący w latach 1864- 1925, autor wielu opowiadań, nowel i powieści. Miejscem akcji noweli jest Obrzydłówek oraz pobliska wieś, w której pracowała i umarła Stanisława Bozowska. Wydarzenia przedstawione w noweli rozgrywają się w ciągu kilkunastu godzin. Poprzez wspomnienia bohatera- Pawła Obareckiego- czas akcji obejmuje także wydarzenia sprzed sześciu lat. Bohaterem noweli jest lekarz Paweł Obarecki, znudzony, zmęczony życiem, pozbawiony ideałów oraz młoda nauczycielka Stanisława Bozowska, która poświęciła swoje życie dla realizowania wcześniej postawionych przed sobą zadań i celów. Znali się z czasów studenckich, lecz musieli się rozstać z powodu wyjazdu Stasi na wieś. Paweł spotyka ją po kilku latach na łożu śmierci. Wysyła posłańca po leki do Obrzydłówka, a gdy ten nie wraca, sam postanawia po nie pojechać. Gdy wraca Stasia już nie żyje. Przeczytana przeze mnie książka jest krótka , lecz napisana w niezbyt zrozumiałym dla dzisiejszej młodzieży języku. Pomimo tego niesie ze sobą ważne przesłanie, ma więc wartości moralne. Mówi o tym, że ideały są dla każdego człowieka ważne. Nadają sens naszemu życiu. Warto więc o nie walczyć i je realizować, bo życie bez ideałów jest pozbawione sensu, co wyraźnie widać na przykładzie Pawła Obareckiego, który zrezygnował z nich, stał się oportunistą i egoistą. Natomiast Stanisława Bozowska uparcie i konsekwentnie wcielała te ideały w życie. Osiedliła się na wsi, zamieszkała wśród chłopów. Nie zniosła ciężkich warunków życia i zmarła. Dzięki ofierze, którą poniosła, zrealizowała swe marzenie. Jednak oboje- Stanisława Bozowska i Paweł Obarecki ponieśli klęskę. Przegrali z ciemnotą i zacofaniem ludzi żyjących na wsi. Postacie te potwierdzają jeszcze jedną prawdę- aby pomagać innym, trzeba dobrze poznać ich sytuację i żyć wśród nich. Wtedy ta pomoc jest najbardziej skuteczna.

Stary człowiek i morze Książka pt.: „Stary człowiek i morze” autorstwa Ernesta Hemingway’a została wydana przez „Państwowy Instytut Wydawniczy”. Jest to jedno z opowiadań tego autora. Akcja książki rozgrywa się na Kubie w Hawanie. Najważniejszymi postaciami występującymi w tym opowiadaniu są Santiago- stary rybak oraz Manolin- kilkunastoletni chłopiec, przyjaciel starca. Problematyka poruszona w książce dotyczy między innymi samotności, starości i walki z przeciwnościami losu. Autor w opowiadaniu stara się nam przekazać, że nigdy nie wolno się poddać, że trzeba walczyć życiowym pechem do samego końca, choć czasami możemy czuć się samotni czy niepotrzebni innym. Pokazuje, że wiara w siebie może czynić cuda. Przykład rybaka pokazuje nam także, że życie to nie bajka i powinniśmy się cieszyć chwilą bo nasze szczęście może nie potrwać długo. Jednym z wątków w opowiadaniu jest wątek przyjaźni pomiędzy Manolinem, a Santaigo. Autor ukazuje ją jako tą prawdziwą przyjaźń. Pomimo dosyć dużej różnicy wieku bohaterowie doskonale się rozumieją. Nawzajem sobie pomagają i nie oczekują nic w zamian. Myślę, że autor celowo umieścił w książce wątek prawdziwej, bezinteresownej przyjaźni, by pokazać jak jest ona ważna w życiu człowieka. Jak jej pozytywne działanie może nas podtrzymać na duchu w życiowych niepowodzeniach. Inny wątek w książce to przebieg połowu Marlina. Jego symboliczne znaczenie ma na celu ukazać nam dążenie do wytyczonego sobie celu, przebrnięcie przez przeciwności losu do zdobycia go z wielką wiarą, że uda się nam go osiągnąć. Książka ta jest bardzo poruszająca. Ponieważ opowiadanie nie jest długie uważam, że każdy powinien je przeczytać i przemyśleć wartości jakie stara się nam przekazać autor.