Przosze o krotkie streszczenie tego tekstu Prosze prosze 8.IX jednostki 16 KPanc 10 Armii niemieckiej dotarły od płd.-zach. do podwarszawskich miast Grójec, Raszyn, Piaseczno i Pruszków, a w godzinach popołudniowych usiłowały zająć stolicę z marszu, atakując pozycje obrońców na przedmieściach Ochoty. Garnizon Warszawy pod dowództwem gen. bryg. Waleriana Czumy odparł ten atak, podobnie jak i ataki 4 DPanc w dniu następnym, zadając przeciwnikowi poważne straty. W obliczu bezpośredniego zagrożenia miasta, 8.IX utworzona została Armia "Warszawa" (dowódca gen. dyw. Juliusz Rómmel), której jedynym zadaniem była obrona stolicy. Obok załogi miasta, w jej skład weszły wszystkie jednostki broniące linii Wisły od ujścia Pilicy po twierdzę Modlin oraz linii dolnej Narwi od Modlina po Zegrze. W trakcie walk o miasto oddziały wojskowe uzyskały znaczne wsparcie ze strony ludności cywilnej stolicy, reprezentowanej przez jej komisarycznego prezydenta Stefana Starzyńskiego, mianowanego komisarzem cywilnym obrony Warszawy. Rozpoczęcie 9.IX bitwy nad Bzurą spowodowało przejściowe zmniejszenie się niemieckiego nacisku na Warszawę, jednak już 15.IX stolica została całkowicie okrążona od wschodu przez jednostki 3 Armii. Nieprzyjaciel przystąpił ponownie do zdobywania miasta dopiero po likwidacji polskiego zgrupowania w Puszczy Kampinoskiej. 25.IX Niemcy przeprowadzili artyleryjskie i lotnicze przygotowanie do szturmu generalnego. Następnego dnia do ataku na umocnienia polskiego odcinka "Zachód" broniącego lewobrzeżnej Warszawy (dowódca płk dypl. Marian Porwit) ruszyły 11 i 13 KA ze składu 8 Armii, natomiast na Pragę, bronioną przez załogę odcinka "Wschód" (dowódca gen. bryg. Juliusz Zulauf), nacierał 1 oraz część 2 KA ze składu 3 Armii. Dowództwo nad całością sił niemieckich szturmujących miasto sprawował dowódca 8 Armii - gen. Johannes Blaskowitz. Mimo znacznej przewagi liczebnej oraz technicznej przeciwnika, ok. 120.000 żołnierzy polskich odparło zarówno szturm z 26.IX, jak i natarcia ponawiane przez Niemców w dniu następnym. Mimo to w obliczu poważnych strat własnych (żołnierze - 2.000 poległych i ok. 16.000 rannych, ludność cywilna - 10.000 zabitych i ok. 50.000 rannych), 28.IX dowództwo obrony Warszawy podjęło decyzję o kapitulacji.

myślę że sam/a sobie doskonale poradzisz :))

no nie wiem:/

8.IX jednostki armii niemieckiej dotarły do podwarszawskich miast i usiłowały zająć stolicę z marszu. Garnizon Warszawy odparł ten atak i ataki w dniu następnym. W obliczu bezpośredniego zagrożenia miasta, utworzona została Armia "Warszawa", która miała bronić stolicy. Rozpoczęcie 9.IX bitwy nad Bzurą spowodowało przejściowe zmniejszenie się niemieckiego nacisku na Warszawę, jednak już 15.IX stolica została całkowicie okrążona od wschodu. 25.IX Niemcy przeprowadzili przygotowanie do szturmu generalnego. Następnego dnia ruszyły armie do ataku na umocnienia polskiego odcinka "Zachód" oraz na Pragę, bronioną przez załogę odcinka "Wschód". Dowództwo nad całością sił niemieckich szturmujących miasto sprawował gen. Johannes Blaskowitz. Mimo znacznej przewagi liczebnej oraz technicznej przeciwnika, ok. 120.000 żołnierzy polskich odparło zarówno szturm z 26.IX, jak i natarcia ponawiane przez Niemców w dniu następnym. Mimo to w obliczu poważnych strat własnych, 28.IX dowództwo obrony Warszawy podjęło decyzję o kapitulacji.

.IX jednostki armii niemieckiej dotarły do podwarszawskich miast i usiłowały zająć stolicę z marszu. Garnizon Warszawy odparł ten atak i ataki w dniu następnym. W obliczu bezpośredniego zagrożenia miasta, utworzona została Armia "Warszawa", która miała bronić stolicy. Rozpoczęcie 9.IX bitwy nad Bzurą spowodowało przejściowe zmniejszenie się niemieckiego nacisku na Warszawę, jednak już 15.IX stolica została całkowicie okrążona od wschodu. 25.IX Niemcy przeprowadzili przygotowanie do szturmu generalnego. Następnego dnia ruszyły armie do ataku na umocnienia polskiego odcinka "Zachód" oraz na Pragę, bronioną przez załogę odcinka "Wschód". Dowództwo nad całością sił niemieckich szturmujących miasto sprawował gen. Johannes Blaskowitz. Mimo znacznej przewagi liczebnej oraz technicznej przeciwnika, ok. 120.000 żołnierzy polskich odparło zarówno szturm z 26.IX, jak i natarcia ponawiane przez Niemców w dniu następnym. Mimo to w obliczu poważnych strat własnych, 28.IX dowództwo obrony Warszawy podjęło decyzję o kapitulacji.