Twardowski- TROCHĘ PLOTEK O ŚWIĘTYCH Święci - to także ludzie a nie żadne gąsienice [dziwaczki nie rosną krzywo jak ogórki nie rodzą się ani za późno ani za wcześnie święci bo nie udają świętych na przystankach marznąc przestępują z nogi [na nogę śpią czasem na jedno oko wierzą w miłość większą od przykazań w to że są cierpienia ale nie ma nieszczęść wolą klękać przed Bogiem niż płaszczyć się [przed człowiekiem nie lubią deklamowanej prawdy ani klimatyzowanego sumienia nie przypuszczają żeby z jednej strony [było wszystko a z drugiej nic stale śpieszą się kochać znajdują samotność oddalając się od siebie [a nie od świata są tak bardo obecni że ich nie widać nie lękają się nowych czasów które przewracają [wszystko do góry nogami nie chcą być również umęczeni w słodki sposób [jak na nabożnych obrazkach niekiedy nie potrafią się modlić ale modlą się [zawsze chętnie wzięliby na indeks [niejedną dobrą książkę żeby bronić jej przed głupim czytelnikiem nie noszą zegarków po to żeby wiedzieć [ile się spóźnić mają sympatyczne wady i niesympatyczne zalety boją się grzechu jak fotela z fałszywą sprężyną uważają że pies jest dobry kiedy jest zły nie mają i dlatego rozdają tak słabi że przenoszą góry potrafią żyć i nie dziwić się odchodzącym potrafią umierać i nie odchodzić można o nich o wiele więcej pisać ale po co trzymają się przyjaźni jak gawron gawrona poznają późne lato po niebieskiej goryczce słyszą na pamięć wilgi gwiżdżące [przed deszczem bawią ich jeszcze grzyby nieprawdziwe Proszę o napisanie interpretacji.