Przygotuj biogram czyli życiorys Gustawa Morcinka. Z góry dziękuję...:)

Gustaw Morcinek właściwie Augustyn Morcinek (ur. 25 sierpnia 1891 w Karwinie na Śląsku Cieszyńskim (wówczas Austro-Węgry, obecnie w Czechach), zm. 20 grudnia 1963 w Krakowie) – pisarz związany ze Śląskiem, nauczyciel, działacz publicystyczny i poseł na Sejm PRL I kadencji (1952-1956).Urodził się w 1891 r. w Karwinie w ubogiej rodzinie wozaka Józefa Morcinka. Był najmłodszym z czwórki rodzeństwa i został ochrzczonym imieniem Augustyn, chrztu udzielił ksiądz wikary Józef Körner w kościele parafialnym w Karwinie. W 1892 roku zginął ojciec Józef Morcinek i ciężar utrzymania rodziny spadł na matkę. Augustyn - po ukończeniu szkoły ludowej w Karwinie - rozpoczął pracę w kopalni w wieku 16 lat, co w porównaniu z rówieśnikami było późno. Gdy miał 19 lat, górnicy zebrali pieniądze na jego edukację, dzięki czemu mógł uczęszczać do Polskiego Seminarium Nauczycielskiego w Białej (dzisiejsze Bielsko-Biała), które ukończył w 1914 roku. W czasie I wojny światowej został powołany do służby wojskowej w austrowęgierskim garnizonie w Cieszynie. Po wojnie, od 1919 roku pracował jako nauczyciel w Skoczowie, gdzie jedną z jego uczennic była powieściopisarka Maria Wardasówna (1907-1986), autorka m.in. "Maryśka ze Śląska" (1935) i cyklu powieściowego "Wyłom", ukazującego wieś na Śląsku Cieszyńskim na przełomie XIX i XX wieku. W Skoczowie znajduje się obecnie muzeum biograficzne Gustawa Morcinka. niektóre dzieła : # Byli dwaj bracia (1928) # Serce za tamą (1929) # Wyrąbany chodnik (1931-32) # Narodziny serca. Powieść dla młodzieży (1932) # Łysek z pokładu Idy (1933) # Śląsk (1933), monografia # Chleb na kamieniu, zbiór nowel # Inżynier Szeruda (1937) # Listy spod morwy (1945) wspomnienia obozowe # Ludzie są dobrzy (1946) # Dziewczyna z Champs-Elysees wspomnienia obozowe # Listy z mojego Rzymu wspomnienia obozowe

OK

Gustaw Morcinek, urodził się 25 VIII 1891 w Karwinie ( Śląsk Cieszyński), zmarł 20 XII 1963 w Krakowie, prozaik.Pochodził z rodziny robotniczej. Początkowo pracował jako górnik, w 1914 ukończył seminarium nauczycielskie TSL w Białej. Czynny w akcji plebiscytowej na Śląsku Cieszyńskim. W latach 1920-36 nauczyciel w Skoczowie. Członek komitetu redakcyjengo kwartalnika „Zaranie Śląskie" (1930-31), współzałozyciel grupy literackiej "Przedmieście". W latach 1937-39 przebywał we Włoszech, północnej Francji, Niemczech (Westfalii), Danii i Austrii. Popularność zdobyły jego reportaże "Duńskie serce" (1934). W 1939 na Śląsku aresztowany przez hitlerowców, więzień obozów kon­centracyjnych w Skrochowicach, Sachsenhausen i Dachau. Po wojnie przebywał we Francji, Włoszech i Belgii, w 1946 powrócił do Skoczowa. Poseł na Sejm (1952-56). Laureat nagrody państwowej II stopnia (1951), nagrody województwa katowickiego (1960), prezesa Rady Ministrów za twórczość dla dzieci i młodzieży (1961). Od 1920 publikował głównie w czasopismach śląskich artykuły pedagogiczne oraz nowele. Tom nowel "Serce za tamą" (1929) z przedmową Z. Kossak, która widziała w Morcinku następcę Orkana, oraz powieść "Wyrąbany chodnik" (1931), będącą epicką panoramą dziejów Śląska w początkach naszego stulecia, zapewniły Morcinkowi pozycję w literaturze ogólnokrajowej. Głównym tematem swej twórczości Morcinek uczynił narodową walkę górników oraz pracę — podniesioną do rangi mitu, wyeksponował egzotykę życia kopalnianego, pierwiastek emocjonalny. W powieściach nawiązał początkwo do tradycji XIX-wiecznej powiastki dla ludu ("Byli dwaj bracia"), podjął problemy psychologiczne, ukazał sytuację poilskich nauczycieli w 1atach trzydziestych ("Wyorane kamienie", powstał w 1937; roku, nakład zniszczony w 1939, wydanie w 1964 najbliższe pierwodrukowi). W twórczości dla dzieci i młodzieży realizował program wychowania narodowego i społecznego. O doświadczeniach obozowych pisał z pozycji światopoglądu katolickiego ("Listy spod morwy" 1945, "Dziewczyna z Pól Elizejskich" 1946, "Listy z mojego Rzymu" 1946). Rewizję historiozoficznych dziejów Śląska i przewartościowanie koncepcji katolickiej w duchu laicko-humanistycznym przyniosły późniejsze powieści: "Pokład Joanny" (1950), ukazująca rewolucyjne dzieje Śląska, "Mat Kurt Kraus" (1957), "Judasz z Monte Sicuro" (1957). Zagadnienia współczesne ukazują: powieść "Victoria" (1959) i nowele wydane w zbiorach "Nowele wybrane" (1956, opracowanie Z. Hierowski), "Miód w sercu" (t. 1-2 1965, opracowanie W. Nawrocki), a także zawierające wątki przygodowo-sensacyjne i refleksyjne - powieść "Siedem zegarków kopidoła Joachima Rybki" (1960) i "Opowieść o ludziach w pociągu" (1963). Do wspomnień z dzieciństwa powrócił Morcinek w powieści dla młodzieży "Czarna Julka" (1959), Wspólnie z M. Suboczową opracował Morcinek antologię poezji i prozy "Z górnośląskiej ziemi" (1963, wybór Z. Hierowski). Przekłady utworów na 17 języków. Morcinek został pochowany w Cieszynie, w tamtejszym muzeum zebrano pamiątki po pisarzu.