omow gospodarke Al-Andalus

Za czasów Imperium Romanum ta kraina kwitła – eksport na wielką skalę, ogromna produkcja rzemieślnicza, rozpowszechnił się pieniądz, a mimo romanizacji i powszechności języka łacińskiego, funkcjonowały rodzime alfabety celto-iberyjskie. Upada handel, poza oczywiście handlem niewolnikami i wymianą towar za towar. Pieniądz niemal znika z obiegu. Podczas panowania Egiki, na poczatku VIII wieku wydano najostrzejsze rozporządzenia przeciwko ucieczkom i buntom niewolników. Świadczy to poważnym kryzysie, który próbowano zażegnać drakońskim ustawodawstwem. Władza królewska była słaba, uzależniona od możnych i przede wszystkim od biskupów. Najważniejszą instytucją państwa były synody kościelne (odbywane co kilka lat), począwszy od III Synodu w Toledo, a ustalano na nich nawet zasady wyboru króla.