Miastem Wirani rządził pewien król, potężny i mądry. Lękano się go z powodu jego potęgi i kochano zarazem z powodu jego mądrości. W sercu Wirani stała studnia, a jej świeża i kryształowo czysta woda zasilała całe miasto. Pewnej nocy, gdy wszyscy byli pogrążeni we śnie, do miasta wdarła się czarownica i zatruła studnię. Wlała do niej siedem kropli magicznego napoju, wypowiadając zaklęcie: „Wszyscy, którzy skosztują tej wody, staną się szaleńcami:. Już nazajutrz mieszkańcy miasta, z wyjątkiem króla i jego szambelana, napili się wody ze studni… i stracili rozum, jak przepowiedziała czarownica. Miasto stało się teatrem najdziwniejszych zachowań, a królowi nie udało się uspokoić jego mieszkańców. Tym bardziej, że od tej pory zaczęto szemrać: „Nasz król nie zachowuje się tak, jak my wszyscy. On oszalał. Nie chcemy, żeby rządził nami jakiś obłąkaniec. Musimy pozbawić go tronu”. A wtedy król, jeszcze tego wieczora, kazał napełnić złoty kubek wodą ze studni. Napił się z niego, potem podał szambelanowi, który zrobił to samo. Uradowali się mieszkańcy miasta, przygotowali wielkie uczty i zaczęli świętować, bo król i jego szambelan odzyskali – jak mówiono – rozum. a)podkreśl w teksie wszystkie nieosobowe formy czasownika b)z utworu wypisz imiesłowy. Określ typ każdego z nich.