1 co to jest różnorodność gatunkowa 2 porównaj rozmnażanie płciowe i bezpłciowe plis pomocy

Różnorodność biologiczna, bioróżnorodność (ang. biodiversity) – oznacza zróżnicowanie życia na wszelkich poziomach jego organizacji. Zgodnie z Konwencją o różnorodności biologicznej[1] (podpisaną w 1992 r. w czasie konferencji Narodów Zjednoczonych pn. Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro) różnorodność biologiczna to zróżnicowanie wszystkich żywych organizmów występujących na Ziemi w ekosystemach lądowych, morskich i słodkowodnych oraz w zespołach ekologicznych, których są częścią. Dotyczy ona różnorodności w obrębie gatunku (różnorodność genetyczna), pomiędzy gatunkami oraz różnorodności ekosystemów. Bioróżnorodność jest często stosowanym określeniem dla sumy gatunków lub ekosystemów analizowanych lub porównywanych obszarów. Istnieje wiele definicji różnorodności biologicznej oraz sposobów jej określania i pomiaru. W celu porównywania różnorodności biologicznej rozmaitych środowisk lub różnorodności biologicznej zespołów organizmów zamieszkujących jakieś środowisko stosuje się rozmaite wskaźniki, do najczęściej stosowanych należą: bogactwo gatunkowe (liczba znalezionych gatunków) bogactwo rzadkich gatunków (liczba gatunków znalezionych w określonym, niewielkim odsetku próbek) wskaźniki Shannona, Simpsona, Margaleff, Pielou i inne Termin bioróżnorodność jest językowym portmanteau czyli słowem utworzonym z połączenia dwóch innych wyrazów (bio i różnorodność). Termin 'różnorodność biologiczna' (ang. biological diversity) stworzony został przez Thomasa Lovejoya w 1980 r. W powszechnym użyciu znalazł się od około połowy lat 80. Stosowany jest w kontekście zagrożeń dla środowiska naturalnego, w szczególności w odniesieniu do zagadnienia wymierania gatunków. Bioróżnorodność ma podstawowe znaczenie dla ewolucji oraz trwałości układów podtrzymujących życie w biosferze. W celu ochrony bioróżnorodności konieczne jest przewidywanie, zapobieganie oraz zwalczanie przyczyn zmniejszania się lub jej zanikania. Ubożenie bioróżnorodności wyraża się poprzez: utratę siedlisk, wymieranie gatunków, zmniejszanie zróżnicowania genowego w populacjach. Dla zachowania i wzbogacania różnorodności biologicznej duże znaczenie ma zróżnicowanie siedlisk i oddziaływania człowieka, w szczególności ochrona siedlisk słabo lub wcale przekształconych (naturalnych). Kluczowe znaczenie dla zachowania różnorodności biologicznej w przestrzeni rolniczej mają: zadrzewienia śródpolne, oczka wodne i torfowiska, miedze, ekstensywnie użytkowane łąki i pastwiska. Na terenach leśnych kluczowe znaczenie dla utrzymania różnorodności biologicznej mają: spróchniałe drzewa i powalone pnie (martwe drewno), starodrzewy, torfowiska i polany śródleśne.

1 Jest to zanik pewnych gatunków, oznacza bezpowrotną utratę biologicznych zasobów Ziemi (poszczególnych biomów, komponentów). W wyniku gospodarczej działalności człowieka następuje nadmierna eksploatacja populacji biologicznych, która może prowadzić do zmniejszenia liczebności niektórych gatunków flory i fauny, kurczenia się ich zasięgów, zmniejszania się liczby odmian roślin, a nawet do wyginięcia całych populacji. Skutkiem tego procesu jest zmniejszenie puli genetycznej Ziemi. Erozja genetyczna nasiliła się w XIX wieku i trwa do dziś (obecnie gwałtownie zmniejsza się bioróżnorodność lasów równikowych). Ekspansja terytorialna człowieka, a zwłaszcza zagospodarowanie rolnicze ziemi, spowodowała ograniczenie lub eliminację siedlisk, a co za tym idzie, nisz ekologicznych wielu gatunków. W miejsce mozaiki zbiorowisk wprowadzono wielkopowierzchniowe, jednogatunkowe i jednowiekowe monokultury (w lasach, sadach i na polach). Powoduje to ujednolicanie krajobrazów, wyjałowienie gleb, a także zmniejszenie odporności ekosystemów. Nadmierne przetrzebienie doprowadziło do całkowitego bądź niemal całkowitego wybicia wielu gatunków zwierząt (np. drontów dodo, tura, nosorożca, żółwia morskiego). Na szeroką skalę prowadzi się eliminację gatunków szkodliwych (chwastów, owadów, pasożytów, myszy i nornic, ptaków - ziarnojadów itp.), niszcząc przy okazji również inne organizmy. Szacuje się, że zagrożonych wymieraniem jest 12% populacji ptaków, 24% ssaków i aż 30% populacji ryb. Najbardziej zagrożone są plaży i gady, gdyż populacje te charakteryzują się małymi zdolnościami dostowawczymi. Rozmnażanie płciowe i bezpłciowe: -bezpłciowe podział pączkowanie; z jednego osobnika rodzicielskiego powstają co najmniej dwa osobniki potomne, o cechach identycznych z cechami rodziców. -w rozmnażaniu płciowym biorą udział dwa osobniki rodzicielskie. Każdy z nich wytwarza specyficzne komórki zwane płciowymi(komórka jajowa, plemnik). W wyniku połączenia się tych komórek (zapłodnienia) powstaje zygota, czyli zapłodniona komórka jajowa. Zygota, dzieląc się, daje początek nowemu organizmowi. Potomek nie jest wierna kopia żadnego z rodziców, ale kombinacja cech przechodzących zarówno od ojca, jak i od matki. Możliwość takiej kombinacji cech dziedzicznych przyczynia się do powstawania osobników o coraz to innych cechach, czyli zmienności, występującej w obrębie jednego gatunku. Dzięki zdolności do wydawania potomstwa możliwe jest zachowanie gatunku.

Rozmnażanie bezpłciowe, wegetatywne, agamiczne - typ rozmnażania organizmów, który nie jest związany z wytwarzaniem komórek generatywnych czyli gamet. Organizm potomny powstaje z części organizmu rodzicielskiego. U bakterii może dojść do prostego przewężenia i powstania dwóch komórek potomnych z jednej rodzicielskiej, organizm rozgwiazdy może zostać odtworzony tylko z jednego ramienia oderwanego od organizmu rodzicielskiego, rośliny mogą wytwarzać bulwy, cebule, rozłogi, porosty urwistki itd. (patrz typy rozmnażania bezpłciowego poniżej) W rozmnażaniu bezpłciowym organizm potomny otrzymuje zestaw genów identyczny z organizmem rodzicielskim. Ewentualne zmiany genotypu odbywają się zazwyczaj na drodze mutacji. Organizmy rozmnażające się bezpłciowo o genotypach mało podatnych na mutacje są gorzej przystosowane do zmieniających się warunków środowiska (w związku z brakiem rekombinacji). Ten typ rozmnażania umożliwia im jednak szybkie zasiedlenie wolnej niszy ekologicznej pojawiającej się efemerycznie. Dobrym przykładem jest tu mszyca, która w okresie wegetacji roślin rozmnaża się bezpłciowo (partenogenetycznie) a jesienią płciowo. Rodzaje rozmnażania bezpłciowego [edytuj] regeneracja; pączkowanie; poprzez podział komórki; fragmentacja plechy; poprzez bulwy; poprzez kłącza; poprzez cebule; poprzez rozłogi; poprzez pączki zimowe; przez rozmnóżki; poprzez zarodniki; poliembrionia; Rozmnażanie płciowe, generatywne - rozmnażanie za pomocą haploidalnych komórek rozrodczych (gamet) - męskiej i żeńskiej, powstających zazwyczaj w wyspecjalizowanych narządach płciowych (u zwierząt) lub organach generatywnych (u roślin). Po połączeniu się dwóch komórek rozrodczych powstaje diploidalna zygota, z której rozwija się diploidalny zarodek, a następnie nowy organizm. Występują trzy sposoby rozmnażania płciowego: izogamia, anizogamia, oogamia, przy czym u roślin wyższych występuje tylko oogamia. Nietypowym sposobem rozmnażania jest tzw. koniugacja, która u roślin polega na kopulowaniu dwóch komórek stykających się ze sobą a pochodzących od dwóch organizmów poprzez przepłynięcie protoplastu męskiego do żeńskiego i zlanie się w zygotę. Koniugację, obserwuje się również u bakterii, ale polega ona jedynie na przekazywaniu sobie przez bakterie fragmentów materiału genetycznego. Nie towarzyszy temu podział komórki, nie jest to więc forma rozmnażania. O zachowaniu bakterii w koniugacji decyduje obecność w nich tzw. czynnika płci (czynnika F).

Przewaga rozmnażania płciowego nad bezpłciowym [edytuj] Podstawową zaletą wynikającą z tego sposobu rozmnażania jest różnorodność potomstwa pozwalająca organizmom rozmnażającym się płciowo na szybszą ewolucję niż u rozmnażających się bezpłciowo. Ta różnorodność jest wynikiem kilku zdarzeń losowych, jakie mają miejsce w procesie tworzenia gamet i zapłodnienia: segregacji chromosomów wymiany genów pomiędzy chromosomami homologicznymi - crossing-over losowego doboru gamet Segregacja chromosomów - tworzące się gamety otrzymują po jednym chromosomie z każdej pary chromosomów homologicznych (a więc podobnych, lecz nie identycznych). Jeśli komórka macierzysta gamet ma tylko jedną parę chromosomów (sytuacja wielce nietypowa, liczba chromosomów zależy od gatunku organizmu), to podczas tworzenia się gamety następuje losowy wybór jednej z dwóch możliwości - gameta odziedziczy chromosom, który jej rodzic u swego zarania otrzymał w gamecie męskiej albo ten który rodzic otrzymał w gamecie żeńskiej. Jeśli par chromosomów jest więcej, to dla każdej pary dobór jednego z chromosomów zachodzi niezależnie i z tym samym prawdopodobieństwem. Dla 23 par chromosomów istnieje ponad 8 milionów (dokładnie 8 388 608) możliwości. Wymiana genów pomiędzy chromosomami homologicznymi znana jest lepiej jako zjawisko crossing-over. Dzięki temu mechanizmowi wymiany chromosomy nie są sztywnymi pakietami genów, ale geny które u rodzica należą do różnych chromosomów tej samej pary, mogą u potomka znaleźć się w tym samym chromosomie. Gameta otrzymuje tylko jeden chromosom każdej pary na skutek czego geny położone na różnych chromosomach ulegną rozdzieleniu, natomiast należące do tego samego chromosomu mają szansę odziedziczyć się razem. Losowy dobór gamet - czynniki o których wspomniano w powyższych punktach prowadzą do dużej różnorodności gamet. Na ogół gamety tworzone są w dużym, a nawet gigantycznym nadmiarze i tylko nieliczne z nich uczestniczą w tworzeniu zygoty i rozwijającego się z niej organizmu potomnego. Gamety, którym dane będzie uczestniczyć w zapłodnieniu są wybierane losowo. Gamety nie wybrane giną bez śladu. Na skutek losowości procesu i gigantycznej liczby równoważnych możliwości, wybór praktycznie za każdym razem jest inny. Każdy organizm powstający na drodze rozmnażania płciowego jest zatem niepowtarzalny. Wyjątek stanowi tylko przypadek gdy dawcy obu rodzajów gamet - oboje rodzice - mają ten sam genotyp, a każdą parę ich chromosomów homologicznych tworzą chromosomy nie podobne, lecz identyczne. Takie organizmy tworzą tzw. czyste linie. Z drugiej strony konieczność uczestniczenia dwóch osobników w rozmnażaniu jest w niektórych przypadkach niekorzystna, toteż istnieją dość powszechnie gatunki, u których występują obie metody rozmnażania