Zad 1 Omów politykę zagraniczną polski w latach 1989- 1993r ? Dam 6

Polityka zagraniczna RP, sformułowana po przemianach politycznych w 1989, określa ją polska racja stanu. Podstawowe cele polityki zagranicznej w latach 90. pozostawały niezmienne mimo zmian politycznych w parlamencie i rządzie. Są to: członkostwo w NATO oraz Unii Europejskiej, współtworzenie stabilnego systemu bezpieczeństwa europejskiego opartego na współdziałaniu NATO, UZE, OBWE oraz ONZ, utrzymywanie dobrosąsiedzkich stosunków z państwami regionu, działanie na rzecz współpracy regionalnej, zrównoważona polityka wobec Zachodu i Wschodu, popieranie procesów rozbrojeniowych, ochrona tożsamości narodowej i dziedzictwa kulturowego, rozwinięte kontakty z Polonią. CELE POLITYKI ZAGRANICZNEJ: Funkcjonalne jako pozycja, prestiż, rola państwa na scenie międzynarodowej egzystencjalne "żywotne" jako bezpieczeństwo i niezawisłość polityczna państwa koegzystencjalne jako cele związane z rozwojem gospodarczym, cywilizacyjnym i materialnym państwa. ZASADY POLITYKI ZAGRANICZNEJ: Ogólne porozumienia wielostronne tj. Karta Narodów Zjednoczonych Partykularne przynależność do sojuszy, porozumień KIERUNKI POLITYKI ZAGRANICZNEJ kryterium geopolityczne kryterium funkcjonalne DZIEDZINY POLTYKI ZAGRANICZNEJ: · środki stosowane w polityce zagranicznej np. dziedzina politycznych stosunków zewnętrznych państwa · środki gospodarcze poprzez politykę finansową czy handlową · środki kulturalne · środki wojskowe potencjał, wielkość, struktura · środki normatywne · propaganda psychologiczno-społeczna Uwarunkowania polityki zagranicznej: Terytorium wielkość i usytuowanie państwa wobec jego sąsiadów Ludność struktura narodowościowa, wiekowa, mniejszości narodowe itp. Ekonomia potencjał gospodarczy, umiejscowienie w gospodarce światowej Militaria potencjał militarny Ustrój sposób podejmowania decyzji politycznej itp. kultura i religia zwyczaje, kultura polityczna, tradycja itp. Minister spraw zagranicznych - organ administracji państwowej kierujący sprawami zagranicznymi - działa na podstawie Ustawy o urzędzie ministra spraw zagranicznych oraz Rozporządzenia Rady Ministrów bardziej szczegółowo regulującego kompetencje ministra (oba dokumenty pochodzą z maja 1974 r.). Na mocy ustawy i rozporządzenia minister pełni funkcję politycznego koordynatora całokształtu stosunków z zagranicą i ich zgodności z generalną linią polityki państwa. Tę funkcję minister ma sprawować m.in. poprzez opracowywanie długofalowych założeń polityki zagranicznej i bieżącą ich realizację, programowanie i wykonywanie polityki traktatowej, reprezentowanie państwa w stosunkach dwu- i wielostronnych (w organizacjach), koordynowanie działalności innych ministrów w sferze stosunków zewnętrznych państwa. Niemałą rolę w procesie kształtowania i realizacji polityki zagranicznej RP odgrywał parlament, mimo iż nie znalazło to precyzyjnego i bezpośredniego określenia w Ustawie Konstytucyjnej. 1989 W 1989 roku załamał się dwubiegunowy porządek międzynarodowy w sensie geopolityczno strategicznym: 1.Załamał się system Wschód/Zachód 2. Upadek ZSRR 3. Zachód jako system międzynarodowy pozostał, zwarty instytucjonalnie i organizacyjnie. 4. Zjednoczenie Niemiec 5. Pojawienie się Europy Środkowej- w sensie geopolitycznym. Skutki owych zmian: · Zmiana ustrojowa · System demokratyczny · Środowisko antykomunistyczne