Znikające lasy - przykłady wykorzystania lasów i skutki ich eksploatacji . Wypracowanie minimum półtorej strony ;(

(tekst musisz sobie sam dopracować bo jest tego dużoooo) Zagospodarowanie lasu jest to działalność człowieka zmierzającą do unormowania i usystematyzowania w miejscu oraz czasie czynności gospodarczych w lesie w sposób umożliwiający trwałe zaspokajanie potrzeb społeczeństwa, w tym głównie w zakresie surowców drzewnych, z uwzględnieniem ochronnej roli lasu. Oprócz wyżej wymienionych, ogólnych celów jakie postawiono przed gospodarką leśną, dla każdego gospodarstwa leśnego (nadleśnictwa i leśnictwa) ustala się osobne, szczegółowe zadania. Zadania te wynikają z możliwości produkcyjnych siedlisk leśnych, albo też ze specyficznych potrzeb w zakresie produktów leśnych, unikalnego znaczenia lasu dla klimatu, gleby, regulacji stosunków wodnych, wpływu na zdrowotność drzew i drzewostanów. Zagospodarowanie lasu jest więc pojęciem ściśle związanym z użytkowaniem lasu i urządzaniem lasu. Realizacja tak wytyczonych celów i szczególnych zadań gospodarki leśnej jest możliwa przez zastosowanie zróżnicowanych sposobów zagospodarowania lasu. Każdy sposób zagospodarowania lasu powinien opierać się na założeniach i podstawach naukowych, sprawdzonych doświadczalnie. Założenia te muszą uwzględniać zarówno czynniki przyrodnicze jak i czynniki ekonomiczne produkcji leśnej. Do czynników przyrodniczych zalicza się takie elementy jak: siedlisko, wymagania siedliskowe i granice naturalnego zasięgu drzew, współżycie i współzależności drzew i różnych formacji roślinnych w zespole leśnym, biocenozę leśną, wpływ lasu na stan gleby i klimat oraz stosunki wodne. Do czynników ekonomicznych zalicza się takie zasady zagospodarowania lasu, które zmierzają do zoptymalizowania produkcji leśnej i lepszego zaspokojenie aktualnych potrzeb odbiorców, a więc dążenie do skrócenia rębności drzew, wprowadzenia gatunków szybko rosnących, koncentrację zrębów w celu większego zmechanizowania prac związanych z wyrębem i wywozem drewna. Biorąc pod uwagę wszystkie wymienione aspekty zagospodarowania lasu, najogólniej można by je zdefiniować jako: zespół powiązanych ze sobą metod odnawiania lasu i dostosowanego do nich rodzaju cięć. W zagospodarowaniu lasu przyjęto trzy metody zagospodarowania lasu: • metodą zrębową polegająca na jednoczesnym wycięciu wszystkich drzew na określonej powierzchni (zrębie), na której powstaje następnie drzewostan zwykle równowiekowy, jednogatunkowy i jednopiętrowy. • metodą przerębową polegającą na wycinaniu w drzewostanie drzew pojedynczo lub grupowo, bez ingerencji w strukturze lasu. • metodą zrębowo-przerębowa powstałą w wyniku doświadczeń w praktycznym zastosowaniu dwóch powyższych metod, próbie wyeliminowania ich błędów i wad. Pośrednie sposoby zagospodarowania lasu noszą nazwę rębni. lasy mają ogromne znaczenie. Są nie tylko źródłem drewna, ale przede wszystkim są wielkim producentem tlenu, niezbędnego do życia na Ziemi. W lasach żyje tysiące gatunków roślin i zwierząt. Wszystkie organizmy powiązane są ze sobą wieloma współzależnościami. Las ma bardzo duże znaczenie dla produkcji rolniczej, a zwłaszcza w regionach o małym zalesieniu, gdyż zapobiega szybkiemu odpływowi wody. Znaczenie lasu w tym zakresie jest tak duże, że w niektórych krajach narodziła się zupełnie nowa gałąź hodowli lasu zajmująca się zalesieniami polochronnymi. Zalesienia ochronne wpływają na zwiększenie upraw, ponieważ las przyczynia się do poprawy warunków klimatycznych. Wpływ lasu na klimat ujawnia się lokalnie w złagodzeniu amplitudy wahań temperatury, w zwyżkach wilgotności względnej powietrza, w kształtowaniu się swoistych stosunków świetlnych (największa część jest pochłaniana , rozpraszana i filtrowana w warstwie koron drzew, po czym ulega osłabieniu w niższych warstwach. Osłabienie te zależy od wielu czynników m.in. położenia

... Słońca, budowy lasu, stopnia wypełnienia przestrzeni) oraz w efektach wiatrochronnego oddziaływania drzewostanu. Szata roślinna lasu przyczyniając się do kondensacji pary wodnej w atmosferze, może wywierać też pewien wpływ na powstawanie opadów atmosferycznych. Lasy pełnią także funkcje rekreacyjno - wypoczynkowe, ponieważ są bardzo atrakcyjnymi obszarami dla mieszkańców miast. Drzewa wyłapują ponadto cząsteczki pyłów i sadzy, a więc działają jak olbrzymie filtry oczyszczające powietrze. Gęsta pokrywa leśna pochłania znaczną część promieniowania słonecznego, zmniejszając tym samym nagrzewanie powierzchni ziemi. Las jako zasób przyrody o określonych właściwościach pełni wielorakie funkcje gospodarcze. Jest przede wszystkim jako bazą produkcyjną drewna oraz miejscem gospodarki łowieckiej. Drewno służyło już człowiekowi pierwotnemu do wyrobu narzędzi, budowy domów oraz do ogrzewania mieszkań. W czasach współczesnych drewno stanowi ważny surowiec w przemyśle meblarskim i chemicznym, ale przede wszystkim w przemyśle celulozowo - papierniczym. W krajach rozwijających się większość pozyskiwanego drewna nadal przeznaczana się na opał. Oprócz drewna jednym z cenniejszych surowców leśnych jest żywica, z której otrzymuje się terpentynę i kalafonię. W przemyśle kosmetycznym wykorzystuje się sok brzozowy, w garbarstwie garbniki zawarte w korze dębowej, a w nawożeniu gleb - przekompostowaną korę sosnową. Pozyskuje się także igliwie i gałązki drzew iglastych, zwane cetyną, oraz szyszki. Igliwie służy do wyrobu olejków eterycznych, a także mączki odżywczej dodawanej do pasz zwierzęcych. Lasy Ameryki Północnej i Europy są poważnie zagrożone: coraz silniejsze są naciski na ich karczowanie pod zabudowę miejską, przemysłową czy handlową. Nieustannie rozwija się komunikacja. Przemysłowa eksploatacja drewna prowadzi do wylesienia znacznych obszarów. Kwaśne deszcze powodują, że las ginie. Prawdziwym wyzwaniem dla wspólnoty międzynarodowej jest jednak los lasów tropikalnych. tracą one 100 tys. km2 rocznie, co jest tempem co najmniej niepokojącym, zwłaszcza wobec obserwowanej tendencji wzrostowej. Składa się na to wiele najróżniejszych czynników: eksploatacja drewna tropikalnego dla celów przemysłowych w odpowiedzi na wzrastające zapotrzebowanie na międzynarodowym rynku, nadmierna eksploatacja drewna opałowego, nadmierny wypas w skali lokalnej... Konsekwencje dla środowiska i ekonomii krajów, których zjawisko dotyczy, są katastrofalne: erozja gleby, nieużyteczne zapory wodne, obniżenie urodzajności gruntów, utrata pokrywy bogatej w składniki odżywcze, wyniszczanie przez kłusowników gatunków chronionych,

... obniżenie dochodów z upraw roślin jadalnych... Ale skutki są równie fatalne dla całej planety: utrata dziedzictwa genetycznego, zanik całych grup etnicznych i, co ma jeszcze większe znaczenie, przyspieszenie procesu zmian klimatycznych. Lasy tropikalne biorą udział w cyrkulacji węgla w biosferze. Są rezerwuarem węgla (ich niszczenie zwiększa więc ilość CO2 w atmosferze, nasilając efekt cieplarniany), a zarazem - regulatorem bilansu termicznego i wodnego. Ich zniknięcie może więc zmienić wiele parametrów klimatu: stopień odbijania promieniowania przez glebę, transpirację i parowanie, system wodny oraz częstość i intensywność opadów. Na pierwszym miejscu wśród skazanych na zagładę lasów tropikalnych znalazła się Amazonia. Od chwili, gdy w roku 1946 prezydent Brazylii Vargas rzucił hasło nowej "wewnętrznej konkwisty", pozostawione przez kolonizatorów pogorzeliska pożerają kraj. Las utracił stopniowo miliony hektarów, zamienionych na plantację roślin przemysłowych (kakao, trzcina cukrowa, soja, kawa...) i na pastwiska. Budowa autostrady trans amazońskiej o długości 4918 km dokończyła dzieła zniszczenia, które w latach osiemdziesiątych przyspieszył rozwój nowych pionierskich terenów w brazylijskich stanach Rondonia i Para. Lasy Afryki, np. Madagaskaru, płacą również swój haracz. Jak wszędzie, najbardziej zmaltretowane przez "gospodarkę leśną" zostały tereny najłatwiej dostępne, tzn. lasy zachodniego wybrzeża Afryki: Wybrzeża Kości Słoniowe, Kamerunu, Ghany, Gwinei, Nigerii, Beninu. Ogólnie, jak we wszystkich krajach ubogich, niebagatelną rolę odgrywa problem drewna opałowego. Na Haiti, w Bangladeszu, Indiach czy Indonezji, a w większym jeszcze stopniu - w Afryce, drewno jest głównym źródłem energii w gospodarstwach domowych, niezbędnym do przygotowywania posiłków. Ale na skutek pustynnienia drewno stało się rzadkością. Gdy znika las ugotowanie obiadu zaczyna być kosztowne. W ten sposób zmiany w środowisku obciążają i tak już skąpy budżet domowy (koszt opału może wynosić do 40% tego budżetu, poszukiwanie drewna może zająć rodzinie do 300 h rocznie). Na dodatek w tych samych regionach prymitywne techniki rolnicze, takie jak gospodarka żarowa, wyjaławiają glebę. Azja, ostatni poważny ośrodek wylesienia. Handlowa eksploatacja drewna jest tu szczególnie intensywna. Według raportu Programu ONZ ds. Rozwoju, przy obecnym tempie eksploatacji Kambodża, na przykład, wyeksportowała w 1992 r. około 1,2 mln m3 drewna. Jest to pięć razy więcej niż wynosi ilość dopuszczalna z punktu widzenia zachowania jej ekosystemu. Nic dziwnego, że mnożą się katastrofy naturalne - następstwa zagłady lasów; środkowa Kambodża padła w sierpniu i wrześniu 1991 r. ofiarą wyjątkowo gwałtownych powodzi.

No podziwiam mieliście wenę twórczą.