Opisz posąg Światowida.

Posąg Światowid ze Zbrucza to nazwa kamiennego posągu z IX wieku wydobytego w 1848 roku z rzeki Zbrucz na Podolu. Światowid stojący przy ulicy Grodzkiej to kopia z 1968 r., oryginał znajduje się w Muzeum Archeologicznym. Posąg ze Zbrucza datowany bywa najczęściej na X lub przełom IX/X w. Wysokość monumentu to prawie 2,6 m, przekrój, który jest niemal kwadratowy wynosi 29-30 cm szerokości. Posąg obrazuje Świętowita, głównego panteona bóstw słowiańskich. Ponadto przypisuje mu się również ikonograficzne wyobrażenie wszechświata. Posąg podzielony jest na trzy poziomy. Górny - przedstawiać ma sferę niebiańską, bogów. Środkowy - ziemską, ludzką. Dolny - zaświaty. Według innej koncepcji (opartej na Księdze Welesa, źródle o wątpliwej autentyczności) strefy te przedstawiają Nawię, Prawię i Jawię, wg jeszcze innej ówczesny ustrój feudalny. Ciekawym elementem jest fakt, iż połowa postaci zarówno górnego jak i środkowego poziomu jest płci męskiej, a połowa płci żeńskiej.