Uśpieni rycerze mieli należeć do orszaku króla Bolesława Śmiałego, w innych wersjach byli to wojowie Bolesława Chrobrego lub Władysława Łokietka.Dlaczego akurat ich wybrała sobie legenda

Legenda o śpiących rycerzach zachowała się w wielu wersjach. Niektóre nie podają, czyje wojsko spało pod Giewontem, niektóre zaś przypisują je konkretnemu władcy Polski. Jednym z nich jest Bolesław Chrobry. Był to pierwszy koronowany król Polski, syn Mieszka I, pochodził z wielkiej dynastii Piastów. Był księciem Polski od 992 roku, koronowany na króla został w roku 1025. Podczas zjazdu gnieźnieńskiego doprowadził do utworzenia polskiej metropolii kościelnej w Gnieźnie oraz biskupstw w Krakowie, Wrocławiu i Kołobrzegu, co doprowadziło do samodzielności Polski. Za jego panowania rozgrywały się wojny, dzięki którym do Polski przyłączono Milsko i Łużyce, odzyskano Grody Czerwieńskie. Był to pierwszy król Polski, bardzo waleczny i odważny, dbający o losy kraju. Z tego powodu to jego mogła wybrać legenda. Drugi król pojawiający się w legendzie to Bolesław Śmiały, inaczej Bolesław II Szczodry. Był synem Kazimierza Odnowiciela i córki Włodzimierza Wielkiego, wnukiem Bolesława Chrobrego, po którym otrzymał imię. W roku 1076 został koronowany na króla Polski. Bolesław Śmiały był postacią kontrowersyjną, znany jest z konfliktu ze św. Stanisławem. Był to jednak król wojowniczy, zaangażowany w wiele konfliktów, broniący granic Polski. Pragnął przede wszystkim powstrzymać ekspansję niemiecką i wzmocnić państwo polskie w Europie. Władysław Łokietek to król Polski w latach 1320 – 1333. To król, który całe swoje panowanie poświęcił na zjednoczenie Polski. Za jego panowania też pierwszy raz Polska starła się z Krzyżakami. Koronacja na Wawelu utrwaliła władzę królewską w kraju, podniosła prestiż państwa w ówczesnej Europie. Waleczny, odważny, zdeterminowany – jest jedną z najważniejszych postaci wśród naszych władców. Z tego też powodu legenda o śpiących rycerzach wspomina właśnie o nim.