opowiedz pisemnie na czym polegała i jak przebiegała ofiara na Kamiennym stole,którą obserwowała Łucja i Zuzanna.

Wiedźmy rzuciły się na Lwa i zawyły z triumfu, gdy stwierdziły, że nie stawia żadnego oporu. Potem inni – karły i małpoludy – ruszyli, aby im pomóc. […] Czarownica zrzuciła płaszcz, obnażając ramiona tak, jak to uczyniła, gdy ofiarą miał być Edmund. Potem zaczęła ostrzyć swój nóż. (tłum. Andrzej Polkowski) To była chyba pierwsza scena śmierci, jaką przeczytałem. W dzieciństwie, jak większość czytelników, bardzo emocjonalnie podchodziłem do lektury. Stąd też głębokie poruszenie wywołane zgonem Aslana, lwa i króla magicznej krainy Narnia z opowieści Lewisa. Dzisiaj myślę, że autor świetnie połączył mitologię z chrześcijańskim przesłaniem. Z jednej strony mamy Kamienny Stół, Czarownicę, wszelkiej maści potwory, krzemienny nóż i ofiarę. A z drugiej – jednostkę (no bo nie człowieka), która dobrowolnie oddaje swoje życie w zamian za zdrajcę, chłopca Edmunda. W krótkiej scenie zabójstwa Aslana Lewis przechodzi od baśni wyrastającej ze skandynawskich mitów wprost do chrześcijańskiej Ewangelii. Okazuje się, że opowieść, którą wcześniej braliśmy za przygodę z happy endem, jest czymś więcej. Na oczach bohaterów, czwórki angielskich dzieci, rozgrywa się najważniejsze, kulminacyjne wydarzenie, od którego zależą losy Narnii. Ale scena śmierci Aslana jest też piękna sama w sobie. Lewis pokazuje Lwa, króla dżungli, najpotężniejsze ze zwierząt, który nie broni się przed oprawcami. „Łucja i Zuzanna wstrzymały oddech w oczekiwaniu na ryk Aslana i jego skok na wrogów. Ale nic takiego się nie zdarzyło.” Właśnie ta dobrowolna bezbronność, całkowite oddanie sprawiają, że scena porusza do głębi. Najlepsze natomiast jest to, że opowieść nie kończy się na śmierci, ale dopiero rozpoczyna