Pomógłby ktoś zinterpretować utwór Edwarda Stachury \"Nie rozdziobią nas kruki\"? http://www.poema.art.pl/site/itm_779_nie_rozdziobia_nas_kruki.html Mam z tym problem. Wywnioskowałem jedynie, że chodzi mniej więcej o to, że Sted mówi o tym, że wielu poetów i ich utwory (Kwiaty?) zostało zapomnianych \"od stania w miejscu\". On natomiast aby dalej trwać w pamięci ludzi nie chce się zatrzymywać w martwym punkcie, chce dalej coś robić (w tym wypadku iść na piwo) Ale co więcej można o tym napisać?