opisz własnymi zdaniami Jana III Sobieskiego strona proszę o pomoc

Jan III Sobieski był jednym z wybitniejszych elekcyjnych władców Polski. Urodził się 1629 r. w Olesku. Był drugim synem kasztelana krakowskiego Jakuba oraz pochodzącej ze znamienitego rodu Zofii Teofili Daniłowiczówny. Jan był prawnukiem słynnego hetmana Stanisława Żółkiewskiego. W latach 1646 - 1648 wraz ze starszym bratem Markiem odbył podróż po krajach Europy Zachodniej. Odwiedził Niderlandy, Francję i Anglię. Po powrocie do kraju uczestniczył w bitwach powstania Chmielnickiego. Pod Zborowem stanął na czele własnej chorągwi - był to jego chrzest bojowy. W 1651 r. został ciężko ranny pod Beresteczkiem. W okresie "potopu szwedzkiego" początkowo uznał protekcję Karola X Gustawa, ale już po czterech miesiącach walczył pod dowództwem Stefana Czarnieckiego. W czasie tej wojny sławił się w bitwie warszawskiej, w czasie której stał na czele sprzymierzonego z Polską oddziału tatarskiego. W 1665 r. poślubił wdowę po Janie Zamoyskim, a córkę francuskiego markiza - Marię Kazimierę d'Arquien, którą nazywał Marysieńką. W roku następnym został hetmanem polnym koronnym. Zwycięstwo nad wojskami kozacko - tatarskimi w 1667 r. (bitwa pod Podhajcami) przyniosło mu wzrost popularności. W roku 1668 uzyskał buławę marszałka wielkiego koronnego, a tym samym najwyższym dowódcą wojskowym. W tym samym roku abdykował król Jan Kazimierz. Sobieski popierał kandydaturę francuskiego księcia Kondeusza na tron polski. Jednak jego kandydatura nie przeszła i nowym władcą został Michał Korybut Wiśniowiecki. Jan Sobieski należał do stronnictwa profrancuskiego. W roku 1672 rozpoczęło się uderzenie głównych sił tureckich na Polskę, która została zmuszona do podpisania niekorzystnego dla niej traktatu w Buczaczu. W roku następnym (1673 r.) Sobieski odniósł świetne zwycięstwo w bitwie pod Chocimiem. Pokonanie wojsk tureckich przyniosło zwycięskiemu hetmanowi koronę. W roku 1673 bowiem zmarł król Michał. Zgromadzona na sejmie elekcyjnym szlachta na nowego króla wybrała Jana Sobieskiego. Pierwsze lata panowania to okres aktywnej polityki zagranicznej, a także sukcesy militarne. Dążył do pokoju z Turcją i Rosją oraz do odzyskania Prus Książęcych, w których mógłby osadzić swego syna Jakuba (dawałoby mu to szanse na objęcie w przyszłości polskiego tronu). W roku 1675 w Jaworowie podpisał z Francją tajny traktat. Był on wymierzony w Brandenburgię. W zamian za atak przez Polskę na Śląsk lub Prusy Książęce, Francja miała nakłonić sułtana tureckiego do zwrotu zagarniętych ziem Rzeczypospolitej. Plany polityczne króla zostały pokrzyżowane przez obojętność polskiej szlachty i magnaterii, a także brak pomocy ze strony Francji. Spowodowało to zmianę orientacji politycznej Sobieskiego i sojusz z Habsburgami. W 1683 roku Jan III Sobieski ruszył z odsieczą obleganemu przez wojska tureckie Wiedniowi. W 1684 r. Polska przystąpiła do utworzonej z inicjatywy papieża Świętej Ligi. Uwikłało to Polskę w wieloletni konflikt z Turcją. W latach 1686 - 1692 Sobieski podejmował wyprawy, mające na celu podporządkowanie Mołdawii i Siedmiogrodu. Jednak nie zakończyły się one sukcesem. W 1686 r. doszło natomiast do podpisania traktatu pokojowego z Rosją. Sobieski zmarł w 1696 r. Był nie tylko znakomitym wodzem, ale także mecenasem sztuki i autorem pięknych listów miłosnych do swojej ukochanej Marysieńki.