klikin

prosze o pomoc Wywiad z Karoliną Lanckorońską wspomnienia wojenne

+0 pkt.
Odpowiedz

1 answer

about 13 years ago

„Powojenne wspomnienia Karoliny Lanckorońskiej.” Aneta: Dzień dobry! Nazywam się Aneta Bielak i jestem dziennikarką. Karolina: Witam! Bardzo mi miło, Karolina Lanckorońska. Aneta: Czy zgodzi się Pani na krótką rozmowę? Karolina: Oczywiście, nie ma problemu. Aneta: Jest Pani autorką książki pt. „Wspomnienia wojenne”. Ostatnio przeczytałam Pani opowieść i nie mogę sobie wyobrazić co by było gdybym była na Pani miejscu. Na pewno wiem, że nie byłabym tak odważna i w wielu przypadkach tak bezinteresowna. Ale jestem ciekawa czy Pani niezwykła opowieść oparta jest w większości na faktach, czy jednak nie do końca. Może pani coś wymyśliła, ubarwiła, czy może jednak nie? Właśnie tego chciałabym się od Pani dowiedzieć. Karolina: Na pewno jest to bardzo intrygujące dla wielu ludzi pytanie. Czy tak obszerna opowieść może być prawdziwa?! A może nie? Ale nie ma problemu rozwieję pani wątpliwości. Z czystym sumieniem i przekonaniem gwarantuję, że w książce opisane są prawdziwe wydarzenia. Moja opowieść jest autobiografią. Aneta: Była Pani kobietą bardzo bezinteresowną , odważną i dyskretną. Co nie znaczy, że nie twierdzę, że Pani nie jest taką samą osobą do dzisiaj. Dlatego jestem ciekawa czy kiedykolwiek żałowała Pani, że tak bardzo narażała swoje życie? Karolina: Nie, skądże. Do dziś jestem dumna ze swoich dokonań. Cieszę się, że mogłam pomóc tylu osobom. Aneta: Wielu interesuje jak przebiegała Pani edukacja? Karolina: Ukończyłam gimnazjum we Wiedniu. 1972-1921 studiowałam we Wiedniu historię sztuki, a w 1926r. na uniwersytecie wiedeńskim obroniłam doktorat. Aneta: Uciekała Pani przed Niemcami, zmieniała Pani tyle miejsc zamieszkania. Czy nie było Pani przykro, że nie mogła Pani wrócić do swojego dawnego miejsca zamieszkania? Karolina: Tak, zgadza się. Było mi przykro i ciężko, ale wiedziałam, że nie da się nic z tym zrobić. Musiałam przetrwać jedne z najtrudniejszych chwil w moim życiu. Aneta: Wiem, że była Pani świadkiem burzenia pomnika Adama Mickiewicza. Na pewno musiał być to dla Pani okropny widok. Jest Pani wstanie mi opisać co Pani wtedy czuła? Karolina: Ma Pani rację był to widok nie do zniesienia. Nie mogę uwierzyć , że Niemcy mogli być tak bezduszni. Jak oni mogli nam to zrobić? Czy oni nie mieli skrupułów? To przecież „rąbek” historii., który mógł być pamiątką dla następnych pokoleń. Aneta: Opiekowała się Pani jeńcami wojennymi, których odesłano w stanie wycieńczenia do kraju. Czyja śmierć wywarła na Pani największe wrażenie? Domyślam się, że rozstanie się z każdym człowiekiem jest bardzo trudne. Co może Pani nam o tym powiedzieć? Karolina: Największe wrażenie wywarło na mnie śmierć Polek, które umierając wolały patrzeć ostatni raz na otoczenie krzycząc: „Niech żyje Polska!” Aneta: Dziękuje Pani za udzielenie wywiadu. Ta rozmowa zapewne na długo zostanie w mojej i czytelników w pamięć. Aneta Bielak [email protected] Ja tak zrobiłam szkoda że wcześniej nie zauważyłam to było zrobione :D

Oliwia20

Talented Odpowiedzi: 48 0 people got help

Najnowsze pytania w kategorii Język Polski

Ładuj więcej