Horacy Oda III Pomnij, mój Delli, w życiowej rozterce Zachować zawsze spokój ducha, A w chwilach szczęścia niechaj znów twe serce Radością zbytnią nie wybucha. Jednako śmierć cię niechybna dogoni, Czyli ci w smutku żywot płynie, Czy w każdy święty dzień leżąc w ustroni, Uciechy szukasz w przedniem winie. Przecz wielka sosna i biała topola W cień zapraszają pod sklepieniem Splecionych ramion? - przecz woda przez pola Krętym pomyka w dal strumieniem? Tam każ nieść wino, pachnidła i róży To krótkotrwałe, cudne kwiecie - Gdy jest sposobność, kiedy wiek ci służy I pozwalają żyć na świecie Siostry snujące czarną nić żywota ... Wszak rzucisz włości, dom i dwory, Które opływa Tybru fala złota, - A mnogie skarby z twej komory Zgarnie twój dziedzic... Bez żadnej różnicy, Czyli Inacha tyś bogate Wnuczę, czy w nędzy żyjesz, syn ulicy, Orkowi z siebie dasz objatę. Każdy do kresu jednego dochodzi: Prędzej czy później nam wezwanie Wyrzuci urna losów, i na łodzi Ruszym na wieczne hen - wygnanie... Interpretacja i analiza PROSZĘ